W listopadzie serdecznie zapraszamy do włączenia się w akcję modlitewną organizowaną w Polsce: Wielka Nowenna za Ojczyznę.

Będziemy modlić się za wstawiennictwem świętego Andrzeja Boboli (Patrona Polski) w intencji Bożej ochrony i błogosławieństwo dla naszej Ojczyzny.

Nowenna rozpoczyna się 22 listopada i będzie trwała do 30 listopada (dzień urodzin św. Andrzeja Boboli). Ponieważ w naszym kościele nie ma Mszy św. w poniedziałek, dlatego rozpoczniemy Wielka Nowennę już w niedzielę, 21 listopada o godzinie 11:00.

Każdego dnia nowenny prywatnie (w domu) lub w kościele (niedziela, wtorek, czwartek) będziemy odmawiać: 1. Litanię do świętego Andrzeja Boboli 2. Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu 3. Komunia św. wynagradzającą za Polskę – o Boże Błogosławieństwo i Bożą ochronę dla naszej Ojczyzny.

Złączmy się wszyscy razem!

Papież Franciszek ogłosił Rok św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny.

Rok św. Józefa potrwa do 8 grudnia 2021 r.

Z Rokiem św. Józefa związany jest dar specjalnych odpustów, które można uzyskać pod zwykłymi warunkami.

Komu zostaje udzielony dar odpustu?

1. Tym, którzy w Roku św. Józefa podejmą przynajmniej 30-minutową medytację nad modlitwą "Ojcze Nasz".

2. Tym, którzy wezmą udział w rekolekcjach lub dniu skupienia poświęconym św. Józefowi.

3. Tym, którzy spełnią jakikolwiek uczynek miłosierdzia co do ciała lub co do duszy, idąc za przykładem św. Józefa.

4. Rodzinom i narzeczonym, którzy wspólnie odmówią modlitwę różańcową.

5. Tym, którzy zawierzą św. Józefowi swoją pracę oraz tym, którzy modlą się w intencji bezrobotnych.

6. Tym, którzy odmówią w intencji Kościoła prześladowanego Litanię do św. Józefa lub jakąkolwiek inną modlitwę do św. Józefa.

7. Tym, którzy odmówią modlitwę ku czci św. Józefa w wyznaczone dni: 19. dnia każdego miesiąca, 19 marca, 1 maja, w Święto Świętej Rodziny oraz w każdą środę.

8. Starszym, chorym i konającym, którzy ofiarują Bogu przez ręce św. Józefa swoje cierpienia i niedogodności życia oraz wzbudzą intencję zadośćuczynienia.

Oczywiście, odpust można uzyskać wielokrotnie, spełniając jego warunki.

Przypominamy, że zwykłymi warunkami są:

- spowiedź sakramentalna i stan łaski uświęcającej

- Komunia święta eucharystyczna

- modlitwa w intencjach podanych przez Ojca Świętego (nie trzeba ich szczegółowo wymieniać)

- brak przywiązania do grzechu, odrzucenie upodobania w grzechu

‍

O. Piotr urodził się w Zduńskiej Woli (Polska). Po ukończeniu liceum o profilu biologiczno-chemicznym rozpoczął nowicjat u Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu, a rok później rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze (Polska). Jako diakon odbył staż duszpasterski na Ukrainie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie z rąk Nuncjusza Apostolskiego abp. Nikola Eterović. Po dziewięciu latach pracy na Ukrainie o. Piotr stanął na ziemi kanadyjskiej rozpoczynając służbę wśród Polaków poza granicami Polski. Lubi czytać i podróżować.

KROTKI WYWIADZ Z NASZYM NOWYM PROBOSZCZEM O. PIOTR DUDKIEM, OMI

Przede wszystkim pragnę wyrazić wam wdzięczność za ciepłe przyjęcie. Chętnie podzielę się z wami kilkoma przemyśleniami na temat mojej drogi wiary jako kapłan i zakonnik.

1.Gdzie ojciec się urodził i wychował?

Urodziłem się w Polsce. Moje wykształcenie podstawowe i średnie w zdobyłem w Zduńskiej Woli, mieście narodzin św. Maksymiliana Marii Kolbego. Również św. Faustyna Kowalska urodziła się zaledwie 60 km od mojego miejsca urodzenia.

2.Czy może się Ojciec podzielić czymś o swojej rodzinie: rodzicach, rodzeństwie?

Dorastałem w trudnym czasie kryzysu gospodarczego i ruchu Solidarności w Polsce. W latach osiemdziesiątych niektórzy członkowie mojej rodziny byli szykanowani przez komunistyczny rząd. Moi rodzice dali mi wspaniały przykład patriotycznych wartości i wierności Bogu. Moja mama odeszła do Pana w 2005 roku. Mój tata mieszka w Polsce.

3.Jak długo ojciec jest kapłanem?

Jestem kapłanem od 21 lat. W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi otrzymałem święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Nicola Eterovicia, papieskiego nuncjusza apostolskiego na Ukrainie. Jestem też wdzięczny Bogu za 30 lat mojego życia zakonnego i misyjnego i proszę Boga za wstawiennictwem Niepokalanej Maryi o nieustanne błogosławieństwo w moim oblackim powołaniu.

4.Czy zawsze ojciec chciał/czuł/powołanie by zostać kapłanem? Czy był jakiś decydujący moment lub wydarzenie, w którym ojciec odczul Boże wezwanie?

Pamiętam, że jako mały chłopiec „odprawiałem msze” w swoim pokoju. W wieku sześciu lat zacząłem służyć jako ministrant, a następnie jako lektor. Chciałem być ministrantem i być blisko ołtarza. Mój kościół parafialny był także kościołem seminaryjnym Księży Orionistów (FDP). To właśnie w tym środowisku zrodziło się moje powołanie zakonne i kapłańskie.

Po zdaniu egzaminu maturalnego wstąpiłem do nowicjatu Misjonarzy Oblatów na Świętym Krzyżu i 8 września 1991 roku złożyłem pierwsze śluby zakonne jako misjonarz Oblat. Jeszcze w tym samym roku rozpocząłem studia filozoficzne i teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze (Polska). Z czasem ukończyłem studia magisterskie na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 17 lutego 1996 r. złożyłem wieczystą profesję w obecności Superiora Generalnego O. Marcello Zago OMI. W czerwcu tego samego roku przyjąłem święcenia diakonatu z rąk bpa Eugeniusza Jureczko OMI z Kamerunu. Potem przełożeni posłali mnie, abym posługiwał w naszej stosunkowo nowej misji na Ukrainie. Podczas mojego pobytu na Ukrainie posługiwałem w różnych parafiach ukraińskich, polskich i rosyjskich. Przez pierwsze pięć lat pracowałem w Kijowie, stolicy Ukrainy. Moją kolejną placówką była parafia wiejska koło Winnicy (w środkowej Ukrainie), następnie Czernihov (na północy Ukrainy, w pobliżu Czarnobyla i granicy z Białorusią) oraz w regionie Donbasu we wschodniej Ukrainie. Wraz z innymi oblatami pracowałem na terenach silnie zlaicyzowanych i czas, który spędziłem pracując w winnicy Pana nad Dnieprem, był czasem świadectwa o wielkiej mocy Bożej działającej poprzez nasz wysiłek misyjny wśród wiernych. Był to również czas głębszego zrozumienie ludzkiej słabości, siły ludzkiego ducha i Bożej miłości. Św. Papież Jan Paweł II napisał w swoim Ut Unum Sint, że Kościół musi oddychać dwoma płucami tradycją łacińską, jak i wschodnią. Jestem wdzięczny Bogu za misyjne doświadczenie zarówno w środowisku prawosławnym jak i Zachodnim.

5.W jakich parafiach ojciec pracował przed przyjazdem do naszej parafii?

Po 9 latach posługi na Ukrainie rozpocząłem swoją misję w Kościele Zachodnim w Kanadzie. Pierwszą parafią była tworząca się wowczas wspolnota św. Eugeniusza de Mazenod w Brampton(ON). Nasz święty ojciec Założyciel dobrze wiedział ze swojego doświadczenia, co to znaczy być imigrantem.

Następnie służyłem w naszych misjach i parafiach w Nowej Fundlandii i Labradorze, Manitobie i Kolumbii Brytyjskiej. Poza tym miałem wspaniały czas, aby odkryć piękno i moc kościoła katolickiego w USA, posługując w Sanktuarium św. Józefa Robotnika w Lowell, MA. Moim ostatnim miejscem posługi była parafia św.Maksymiliana Kolbe w Mississauga (ON) - największa polska parafia poza Polską.

Teraz jestem w Thunder Bay i rozpoczynam moją pielgrzymkę wiary z wami we wspólnocie Matki Bożej Królowej Polski. Swoją posługę powierzam opiece Niepokalanej i św. Józefa - Patrona tego roku.

6.Jakie jest ojca przesłanie do naszych parafian?

 Drodzy, najpierw chcialbym was poznać osobiście i jako wspólnotę; chciałbym usłyszeć o waszych nadziejach i radościach, a także o troskach i zmaganiach. Pragnę abyśmy budowali przyjazna, otwarta i radosna wspólnotę, w której centrum będzie Jezus. Niech Bóg błogosławi każdy nasz wspólny krok. Idzmy razem trzymając się mocno ręki naszej Matki Maryi.

Drogi Księże Krystianie,

Pragniemy wyrazić nasza wdzięczność za bycie naszym proboszczem przez ostatnie trzy lata.

Dziękujemy za bycie z nami i prowadzenie naszej parafii.

Zawsze będziesz w naszych modlitwach gdziekolwiek Pan Bóg cię poprowadzi.

Niech Dobry Pasterz błogosławi twoje życie i posługę kapłańska. Szczęść Boże.

Wdzięczni Parafianie